Nadat we mijn eerste avond in Tarragona uitbundig hadden gevierd in het plaatselijke nachtleven, eindigde deze leuke avond een beetje zuur. Mijn nep-leren jasje was namelijk gestolen. Naast dat ik erg verknocht was aan dit jasje en er bijna in woonde, was het zonder jas ook nog best frisjes op straat. We hadden voor de volgende dag dus alvast een doel: een nieuwe jas scoren.
Helaas viel het weer erg tegen die dag. Het was echt lekker Hollands weer, een bijzonder fenomeen daar want José had in acht weken tijd nog niet zo'n slechte dag gehad. Wij lieten ons er niet door weerhouden en zijn naar het centrum gegaan om te winkelen, lunchen en om nog iets van de stad te zien.
Op deze foto zien jullie een beeld van een oud gebruik in de regio Catalonië. Het is daar een traditie dat men door op elkaar te klimmen een zo hoog mogelijke toren maakt van mensen. De grote, sterke mensen onderaan en kleine kinderen in de top. Ergens snap ik niet helemaal waarom dit tafereel nog steeds is toegestaan. Het vormen van deze torens is namelijk niet ongevaarlijk en er gebeuren regelmatig ongelukken.
Verderop die dag werd het weer steeds slechter en besloten we de rest van de middag lekker thuis door te brengen. Na een avondje met spelletjes, pizza eten en nagels lakken was het opnieuw tijd voor een feestje. Dit maal gingen we naar een kroeg, waar het de bedoeling was dat iedereen zijn eigen fles drank meenam. Een erg gek concept, wat we hier in Nederland volgens mij helemaal niet kennen, maar het was absoluut erg gezellig!
De volgende dag moesten we al vroeg op, want er zou die ochtend om tien uur een kleurenfeest in het park zijn. Zou inderdaad, want eenmaal daar in onze witte shirts -helemaal partyproof- kwamen we erachter dat wij de enigen waren die niet hadden begrepen dat het feest gecanceld was vanwege het weer. Al hoewel het weer die dag goed was, was het park erg nat en de Catalanen houden schijnbaar niet van natte voeten ;).
Nu we al zo vroeg actief waren, hebben we van die gelegenheid gebruik gemaakt door een mooie wandeling naar het strand te maken. Je kunt natuurlijk niet in een Spaanse kustplaats zijn geweest zonder het strand te hebben gezien.
Na een strandwandeling liepen we door naar het oude Romeinse amfitheater, wat in die tijd werd gebruikt voor gladiatoren en dierengevechten. Ook vonden er vervolgingen plaats in dit theater. Er konden ruim 15.000 toeschouwers in. Tegenwoordig wordt het theater nog regelmatig gebruikt voor openluchtvoorstellingen en is het een museum.
Toen we later op de middag zelfs blauwe lucht zagen, vonden we het de hoogste tijd worden voor frozen yoghurt, jumm!
Nu we al zo vroeg actief waren, hebben we van die gelegenheid gebruik gemaakt door een mooie wandeling naar het strand te maken. Je kunt natuurlijk niet in een Spaanse kustplaats zijn geweest zonder het strand te hebben gezien.
Onze route naar het stand ging door de mooie smalle straatjes, langs de kathedraal en het universiteitsgebouw.
Op het strand waaide een heerlijke harde wind dus we konden echt even lekker uitwaaien <3 De kustlijn zag er prachtig uit door de donkere luchten en de ruige golven. Echt genieten!
Na een strandwandeling liepen we door naar het oude Romeinse amfitheater, wat in die tijd werd gebruikt voor gladiatoren en dierengevechten. Ook vonden er vervolgingen plaats in dit theater. Er konden ruim 15.000 toeschouwers in. Tegenwoordig wordt het theater nog regelmatig gebruikt voor openluchtvoorstellingen en is het een museum.
Toen we later op de middag zelfs blauwe lucht zagen, vonden we het de hoogste tijd worden voor frozen yoghurt, jumm!
Die avond stond er tapas op het menu, wat een verwennerij! Na ons heerlijke diner was het tijd om vroeg naar bed te gaan. We waren redelijk uitgeput van de drukke dagen (lees: lange nachten) en op mijn laatste dag bij José en Marije stond er een tripje naar de bergen van Monserrat gepland.
De wekker ging om 06.30 uur, veel te vroeg natuurlijk! Met de bus moesten we van Tarragona naar Barcelona, om vanuit daar met allemaal mede-erasmus studenten naar de Monserrat te vertrekken. Eenmaal aangekomen in Monserrat vonden we het vroege opstaan direct de moeite waard. Wauw, wat een prachtige plek! Vinden jullie ook dat de bergen zo op mensen lijken? Ik zie armen, benen en een hoofd!
Het eerste deel van onze tocht omhoog gingen we met een treintje. Vanuit de trein kon je al zien hoe mooi het uitzicht was naarmate je hoger kwam. We werden gebracht tot op ongeveer de helft van de hoogte. De rest moesten we lopend doen. Toen we het eerste deel van het pad zagen dachten we dat het een makkie zou worden. Maar niets was minder waar, dit pad was slechts een paar honderd meter. De rest moesten we echt klimmend bij de rotsblokken omhoog afleggen. Je kon het eigenlijk geen pad meer noemen. Het was steil, totaal niet vlak en soms gevaarlijk klimmen maar ontzettend cool om te doen.
Halverwege onze klim was het uitzicht al fantastisch. Tijd voor een fotomomentje, inclusief selfie met beslagen bril. Met in de verte steeds donkerdere luchten zichtbaar, moesten we nog wel een klein eindje tot de top.
Eenmaal helemaal boven was dit het uitzicht, echt amazing! Wat een mooi landschap.
We did it, yeah!
Alhoewel ik het liefst nog uren was blijven staan om van het prachtige zicht te genieten, kwamen de donkere luchten nu wel snel dichterbij. Op de heenweg was de lucht nog mooi blauw en maakte we grappen over wanneer we onze speciaal aangeschafte poncho's aanmochten. Maar plotseling was er niets meer van de mooie lucht over en kwam het met bakken uit de hemel. Regen, hagelbuien, we kregen het allemaal over ons heen, dus de poncho's mochten aan.
De weg naar beneden was nog gevaarlijker dan naar boven. Het rotspad wat we op de heenweg hadden beklommen was veranderd in een afwateringsriviertje en door de hevige regen spoelde zelfs het zand eromheen weg. Om te voorkomen dat we in paniek zouden raken hebben we de hele weg terug waterige liedjes gezongen - twee emmertjes water halen, twee emmertjes pompen -. Terwijl alle andere studenten ons aankeken alsof we gek waren, zorgde ons zingen ervoor dat het ondanks het gevaar ook een hilarische afdaling was en uiteindelijk kwamen we met natte broekspijpen, maar zonder verdere kleerscheuren veilig beneden.
Toen het na de heftige neerslag weer droger werd konden we nog even genieten van het mooie uitzicht en zagen we in de verte het dorp alweer liggen.
Naast de prachtige bergen is Monserrat ook bekend om zijn heiligdom en klooster. In de kerk die wij na onze bergtocht bezochten was een beeld van de Heilige maagd Maria te vinden. Er wordt gezegd dat bij aanraking van dit beeld, je een leven zal leiden vol geluk. Goedgelovig als wij zijn gingen we hier natuurlijk voor in de rij staan en kunnen ons dus vanaf nu dus alleen nog maar goede dingen overkomen.
Begin van de avond vertrok de bus weer richting Barcelona en na daar gegeten te hebben aan de Rambla, zijn we moe en voldaan teruggereisd naar Tarragona. Daar was het tijd om mijn koffers weer te pakken en me klaar te maken voor vertrek naar Barcelona de volgende ochtend.
Hoe mijn laatste dagen in Barcelona verliepen wil ik graag met jullie delen in het laatste deel van mijn reisverslag.
Hopelijk vonden jullie het leuk om over mijn belevenissen te lezen!
Liefs,
Carolien
Wauw wat een prachtige foto's weer, ik kan niet wachten totdat ik weer in Spanje ben <3
BeantwoordenVerwijderenStiekem wel jaloers,want ziet er super mooi uit!
BeantwoordenVerwijderen